Foto door La Mariposa
Het komende jaar zal cruciaal worden voor de toetreding van Turkije tot de EU, zo schrijft de International Crisis Group (ICG) in haar jongste rapport. Deze onafhankelijke NGO’s hekelt het ontbreken van poltieke wil zowel in Ankara als in Brussel. Het doel van de onderhandelingen – namelijk toetreding – dreigt in rook op te gaan als beiden niet uit hun ingegraven posities komen.
Geen van de partijen lijkt nog te beseffen dat Turkse toetreding een win-winsituatie vormt. Zowel de EU als Turkije moeten op meerdere fronten snel gaan handelen om deze neerwaartse spiraal te doorbreken. Gebeurt dit niet, dan bestaat het gevaar dat één van beide de onderhandelingen zal afbreken. Een aantal ontwikkelingen in Turkije zijn een signaal dat het heilige vuur van het Europese project en aan het doven is. Democratische hervormingen zijn ondermaats, de verhoudingen tussen Koerden en Turken staan op scherp en de politiek is in de greep van polarisatie. De EU doet op haar beurt veel te weinig om Turkije te bewegen zijn binnenlandse politiek op orde te brengen.
Op de lange termijn zal de EU een prijs moeten betalen voor de impasse, waarin de onderhandelingen zich bevinden. De Europese landen zullen moeilijker toegang krijgen tot de grote en snel groeiende Turkse markt. Zachte verhoudingen met Ankara kunnen voor het Westen een springplank vormen naar de Islamitische wereld en een bijdrage vormen voor stabiliteit in het Midden-Oosten. Als de toetredingsonderhandelingen spaak lopen zal daarmee een kans voor open doel gemist worden. Bovendien zal een oplossing voor de deling van Cyprus dan ook definitief op de lange baan worden geschoven. Niet in minste plaats zal Turkse toetreding de EU een directe verbinding met de grondstofrijke regio’s in de Kaukasus verschaffen.
Voor het hele rapport van ICG, klik hier
Lees ook:Belangrijke boodschap van Turkije aan de Koerden
Lees ook:Toetreding van Turkije
Lees ook:EU spelt Turkije de les over discriminatie holebi’s. Terecht of niet?
Lees ook:Vacature beleidsmedewerker Europarlementariër Emine Bozkurt
Lees ook:De erfenis van Alexander de Grote
Op de dag dat Moratinos bekend maakte dat er een grote stap in de richting van de toetreding van Turkije gemaakt zal gaan worden, zijn de Iraanse en de Turkse minister van BZ overeengekomen hun economische samenwerking verder op te voeren. De ideeën van de Turkse premier Erdogan, die in de gevangenis heeft gezeten vanwege het aanzetten tot religieuze haat, liggen dichter bij die van Ahmedinajad en de zijnen, dan die van Europa. Het feit dat hij democratisch gekozen is, toont aan dat vele Turken dit gedachtegoed delen. Wij hebben te maken met explosief groeiende en zelfbewuste islamitische bevolkingen zowel buiten als binnen onze grenzen, met een eigen, in onze ogen grotendeels verwerpelijke cultuur. Niet zomaar worden verreweg de meeste terreurdaden gepleegd door moslims. Hier moeten we helemaal geen (onderkruiperige)discussie mee willen. We moeten streven naar economische samenwerking voor zover die voor ons interessant is en verder niets. Als militaire bondgenoot wordt Turkije door haar hang naar de primitieve vorm van Islam toenemend onbetrouwbaar. Tenslotte, moeten wij compromissen sluiten met een agressor die een deel van Europa aangevallen heeft en tot de dag van vandaag bezet houdt ? Eerder moeten er sancties op Turkije gelegd worden, totdat zij onvoorwaardelijk Cyprus ontruimt.