Toetreding van Turkije

De toetreding van Turkije tot de Europese Unie lijkt voorlopig toekomstmuziek, terwijl Kroatië juist in aanmerking lijkt te komen voor versnelde toetreding. De meningen over een Turks lidmaatschap zijn sterk verdeeld in Europa. Velen zijn mordicus tegen, anderen juist grote voorstanders en minstens zo velen nemen een op hun beurt een afwachtende houding aan.

Agelopen vrijdag bezocht ik een publieksdebat in het Utrechtse debatcentrum Tumult, georganiseerd door het Nederlandse bureau van het Europees Parlement. Na een korte inleiding van Thomas Bakker, de voorzitter van de Utrechtse Jonge Democraten, over de ‘voors’ en ‘tegens’ van de Turkse toetreding werd gediscussieerd over de stelling ‘wel of geen toetreding’. Het debat zelf was overigens niet van een denderend niveau. Opvallend was wel dat met geen woord werd gesproken over de Islam als mogelijke hindernis voor een Turks lidmaatschap, zo merkte ook Bakker tot zijn tevredenheid op. Zijn wellicht de scherpe randen van het Islamdebat afgesleten? Deze gedachte kon ik in ieder geval niet onderdrukken.

Eén van de deelnemers, overigens van Turkse afkomst, sprak zijn verontwaardiging uit over het aarzelende optreden van de Europese landen. De Turken voelen zich hierdoor vernederd en 80 procent van hen heeft het vokomen gehad met Europa, aldus deze man. Later benadrukte hij het feit dat Turkije tot de G20, het forum van de machtigste economieën, behoort. Met andere woorden, Europa zou met Turkije een grote speler op het wereldtoneel binnen zijn gelederen kunnen hebben. Een beperkte, maar niettemin interessante voorstelling van zaken.

Lees ook:Toetreding van Turkije op dood spoor?
Lees ook:Belangrijke boodschap van Turkije aan de Koerden
Lees ook:EU spelt Turkije de les over discriminatie holebi’s. Terecht of niet?
Lees ook:Wie geeft de grens aan?
Lees ook:Nationalisme