Onder leiding van de huidige EU-voorzitter Tsjechië zijn juridische specialisten van de Europese Raad en de Europese Commissie, in samenwerking met Ierse advocaten, begonnen aan de wijziging van het Verdrag van Lissabon.
Nadat het oorspronkelijke verdrag per referendum door het Ierse electoraat verworpen werd, heeft de Ierse regering een aantal politieke concessies bij Brussel bedongen. Ierland vreest dat door het door het verdrag zijn militaire neutraliteit en zeggenschap over zaken als belastingwetgeving en abortusrechten zal verliezen. Vooral met deze punten zal rekening gehouden worden bij het opstellen van een nieuwe ontwerptekst voor het Verdrag.
Aankomend jaar zal in Ierland een tweede referendum worden gehouden over de invoering van het nieuwe verdrag. Een exacte datum is er nog niet, maar vermoedelijk zal het in de herfst plaatsvinden. De Ierse minister van Buitenlandse Zaken Michael Martin heeft gewezen op het belang van duidelijke garanties voor Ierland op het terrein van de Europese militaire integratie. Deze zouden wel van doorslaggevende betekenis kunnen zijn voor het resultaat van een tweede referendum. Martin acht het niet onmogelijk dat zijn landgenoten dit keer wel vóór het verdrag zullen stemmen: de gevolgen van de mondiale crisis zijn ook in ierland voelbaar en wellicht ziet de bevolking onder ogen dat Europa meer bescherming kan bieden in dat opzicht.
Bron: EUobserver
Lees ook:Verdrag van Lissabon weer onder vuur
Lees ook:Sexy Grondwet
Lees ook:Debat symbolen laait opnieuw op
Lees ook:Libertas in de race voor zetels
Lees ook:Het nut van ontwikkelingshulp
Toch raar dat ze een uitkomst van een referendum gewoon niet accepteren. Ik kan niet begrijpen dat politici zo arrogant zijn geworden om te denken dat een voorstel wat al afgewezen is niet echt veranderd hoeft te worden. Het geeft het signaal af dat zij het volk stom vinden en ze een herkansing geven voor hun falen door middel van een tweede stemronde. De waarheid is echter dat de Ierse regering de uitslag moet respecteren en opnieuw aan de onderhandelingstafel moet gaan.
Het is goed mogelijk dat de Ierse regering de bevolking voor dom houdt. Zelf vind ik dat in een representatieve democratie de bevolking beslissingen over complexe zaken als Europese integratie vooral moet overlaten aan bekwame bestuurders. ‘Het volk’ is meestal slecht op de hoogte en kijkt niet verder dan de eigen regio of natie. Moet dat Europese politieke integratie in de weg staan? Wat mij betreft zeker niet!
Regeringen vinden een referendum doorgaans niet wenselijk, maar zwichten vaak onder de druk van de publieke opnie. Moet een regering een referendumuitslag respecteren. Puur rationeel gezien vind ik van niet. Helaas kunnen ze soms niet anders, als de massa zich roert. Ooit heb ik horen zeggen: “een groot staatsman durft de juiste beslissing te nemen, ook als die tegen de wensen van het volk ingaan.”
Ik weet niet wie die quote gezegd heeft maar ik deel deze mening niet.
Natuurlijk zijn er beslissingen die tegen de algemene wil van het volk ingaan. Niemand wil bijvoorbeeld belasting betalen. Toch ben ik van mening dat een grondwetswijziging -wat het Verdrag van Lissabon toch is- een zeer belangrijk iets is en dat het volk daarin gehoord zou moeten worden. Ik weet dat er een parlement bestaat waarin democratische besluiten worden genomen.
Echter is het in Ierland verplicht om een grondwetswijziging voor te leggen in een referendum, dit is dus een deel van die democratie. Daarnaast vind ik dat als er één keer een referendum wordt uitgeschreven met zo’n duidelijke uitslag dat het volk gerespecteerd dient te worden. Dit geldt zowel voor Ierland als Nederland.
Daarnaast werd zowel in Ierland als Nederland meteen belooft door de politiek dat de mening van het volk gerespecteerd zou worden. Het kan toch niet zijn dat als het parlement besluit dat een meer dictatoriaal bestuur gewenst is, daar een referendum over uitschrijft om dat vervolgens keihard te negeren. In mijn ogen begint de besluitvorming rondom het Verdrag van Lissabon een dictatoriale vorm te krijgen.
Die irritatie heeft iedereen. Maar het luisteren naar de burger is lastig als je beslissingen moet nemen. Elke manager heeft met zeurend personeel te maken en snapt dit probleem ook.
Maar, een referendum is iets anders als een enquete en ik voel me bedrogen.
De belangen van onze parlementariërs zijn te groot om nog te luisteren naar de burgers. Ze lachen ons nog net niet uit, maar het scheelt maar weinig.