Een fel debat zal de toekomst van het Europese energie- en
industriebeleid bepalen. De Europese Investeringsbank (EIB) heeft berekend dat het meer dan €1 biljoen gaat kosten, dus €1.100 miljard aan budget voor milieumaatregelen. Het EU-beleid op dit terrein is strenger dan waar ook ter wereld. De angst bestaat dat industriële productie naar landen buiten de Unie wordt verplaatst. Dat kost banen. Verder is nog onduidelijk welke duurzame energie wordt opgewekt in de komende jaren. Recentelijk, bijvoorbeeld, kwam aan het licht dat biobrandstof weinig soelaas biedt voor het klimaat op de aarde. De beperking van CO2-uitstoot valt tegen. Om het verhaal compleet te maken zijn er ook nog wetenschappers die beweren dat de mens weinig tot geen invloed heeft op het klimaat, zoals energieslurper Gore liet zien in zijn gemanipuleerde film waarmee hij een Oscar en de Nobelprijs voor de Vrede heeft gewonnen.
Het blijft een moeilijke afweging tussen economische groei en duurzaamheid. In Europa bestaat de bereidheid te investeren in milieumaatregelen. Ook als dit beleid veel geld nodig heeft, ten koste gaat van de productie in de EU en een mogelijke aantasting is van de werkgelegenheid. Het is een keuze van groot belang voor de toekomst. Daarom zou het goed zijn precies te weten wat het beste werkt vanuit de vraag of dat werkelijk nodig is. De vraag of Amerika, Rusland en Azië ook nog wat gaan doen aan de CO2-uitstoot is ook relevant uiteraard. De Europese Unie wil het goede voorbeeld geven. Of dat voorbeeld navolging krijgt, blijft reden tot twijfel.
Lambert van Nistelrooij, Europarlementariër voor het CDA en woordvoerder klimaat, energie en innovatie, bepleit een impactstudie om te zien in hoeverre klimaatdoelstellingen en werkgelegenheid zijn te verenigen met elkaar. Het huidige voorstel van de Europese Commissie steunt op twee pijlers: de veiling van (CO2) emissierechten en innovatie van hernieuwbare energiebronnen. Van Nistelrooij: ‘De Europese industrie moet ook kansen krijgen om de omslag te maken. Ik pleit daarom voor een tariefbeleid binnen de Wereldhandelsorganisatie bij de invoer van klimaatonvriendelijk gemaakte producten. Op deze manier kan de Nederlandse en Europese industrie competitief blijven.’ Dit zou een mondiaal systeem zijn voor een wereldwijd probleem. Maar de moeilijkheid is natuurlijk dat andere landen akkoord moeten gaan met dit plan.
Na Bali is bekend dat het niet makkelijk is zo’n akkoord te bereiken. Misschien kan Al Gore weer in zijn koolstofneutrale vliegtuig stappen…
Lees ook:Lambert van Nistelrooij geeft prijzen weg
Lees ook:ICT voor ouderen in Europa
Lees ook:Klimaatplan koeltjes ontvangen
Lees ook:Einde van IJzeren Gordijn
Lees ook:Beter laat dan nooit besluit over biobrandstof