De 44-ste president en de EU

Afbeelding: Alex Grey

De roze wolk, waarop de kersverse Amerikaanse president Barack Hussein Osama de afgelopen maanden leek te zweven is inmiddels wegetrokken en vervangen door de realiteit, die zelfs de machtigste man ter wereld moet aanvaarden. Grote uitdagingen staan hem te wachten nu zijn land in een ongekende economische crisis verkeert. Het lijkt geen twijfel dat de binnelandse problemen van de VS voorlopig alle prioriteit krijgen. 

Desalniettemin hebben poltieke commentatoren en andere deskundologen in de Europese media druk gespeculeerd over de betekenis van de nieuwe Amerikaanse president  voor de EU.  Zijn inspirerende boodschap van hoop en verandering leek zich als een inktvlek over Europa te verspreiden zo rond de verkiezingen afgelopen november. Na alle euforie van de voorbije maanden steekt hier en daar nu toch enige scepsis de kop op en worden de verwachtingen getemperd. Obama zal heus het een en ander kunnen waarmaken, maar tegelijkertijd staat hij voor enorme uitdagingen, die waarschijnlijk het geduld van de Amerikanen en de rest van de wereld zwaar op de proef zullen stellen.

EU is de grote winnaar van het gasconflict

Vlad's Christmas door Marvelous Blue

Dit schrijft althans het Sloveense dagblad Delo.

Brussel heeft zich eensgezind getoond door geen partij te kiezen in het conflict tussen Rusland en de Oekraïne. Daarmee heeft het rancuneuze gevoelens van één van beiden weten te voorkomen. Ook lijkt de EU nu te zijn wakker geschud als het gaat om het ontwikkelen van nieuwe aanvoerlijnen en alternatieve energiebronnen. Op de lange termijn kan dit de afhankelijkheid van Rusland verminderen.

Bron: Eurotopics

Oost-Europeanen versus West-Europeanen in de EU

Veel Oost-Europeanen voelen zich door hun West-Europese tegenhangers vaak weggezet als tweederangs burgers, betoogt de Tsjechisch-Spaanse schrijfster Monika Zgustova in een opiniestuk in de Spaanse krant El País . Reflecterend op hun gedeelde verleden hebben Oost-Europese staten zich dikwijls in de staak gelaten gevoeld door de West-Europese staten. Dat terwijl ze zich in datzelfde verleden juist vaak gesteund wisten door de Amerikanen. Door de Koude Oorlog hebben beide delen van Europa een gescheiden historische ontwikkeling gekend. Dit heeft diepe sporen achtergelaten in de huidige verstandhouding

Foto door Peta85

In het artikel noemt Zgustova terecht als meest schrijnende, historische voorbeeld van de West-Europese houding tegenover haar Slavische ‘broeders’ de appeasementpolitiek van Groot-Brittannië en de Frankrijk tegenover Hitler in 1938. Tijdens de conferentie van München in dat jaar kreeg Nazi-Duitsland het toenmalige Tsjecho-Slowakije op een presenteerblaadje aangereikt. De Britten en Fransen meenden door opoffering van de Tsjechen de machtshonger van Hitler te kunnen stillen. Een fatale misrekening, zo zou later blijken.

Inderdaad, de West-Europeanen is veel te verwijten als het gaat om hun historische houding ten opzichte van de Oost-Europeanen. Dat de Amerikanen in het verleden veel meer geneigd waren de Oost-Europese volkeren te helpen, behoeft zeker enige nuance. Tijdens de Hongaarse opstand tegen de Sovjet-Unie riepen de Hongaarse opstandelingen via de radio de wereld om hulp tegen de onderdrukking door het Rode Leger. Om een conflict met de Sovjet-Unie te vermijden, reageerden de Verenigde Staten niet op de hulproep van de Hongaren. Dat terwijl ze via Radio Free Europe jarenlang verkondigden de Oost-Europese volkeren te zullen steunen, als zij zouden rebelleren tegen de Sovjetische overheerser.

Oost-Europeanen hebben geen hoge pet op van de morele kwaliteiten van de landen en mensen in het Westen van Europa: ze zijn arrogant, paternalistisch en bedrijven een cynische machtspolitiek ten einde de Oost-Europese staten duurzaam te verzwakken. Dat is althans het negatieve beeld dat bestaat volgens Zgustova. Na de ineenstorting van de Sovjet-Unie hebben de veel van de voormalige Sovjet-satellieten zo’n 15 jaar moeten wachten alvorens toe te mogen treden tot de EU. Die lange wachttijd heeft veel kwaad bloed gezet bij de nieuwe EU-landen, die meenden aan het lijntje te worden gehouden door de West-Europese regeringen. Ook zouden West-Europeanen de markt in Oost-Europese landen hebben verziekt door hier systematisch hun producten te dumpen. Zgustova stelt in het artikel overigens niet de vraag of de Oost-Europese landen eenvoudig niet ver genoeg in hun ontwikkeling waren om toe te treden tot de EU en dat ze om die reden lang hebben moeten wachten.

Bron: Eurotopics

De EU en Albanië (2)

Lord of War: de albanese president Sali Berisha. Door Edi 9/11

De Europese Raad heeft kritiek op een nieuw wetsontwerp in Albanië, zo meldt BalkanInsight. Deze wet moet het mogelijk maken functionarissen van het vroegere communistische regime aan te pakken en daarmee het overheidsapparaat te zuiveren van deze ongewenste elementen. Volgens sommige critici is de wet slechts een instrument van de met corruptieverdenkingen omringde regering om politieke rivalen uit te schakelen.

De Europese Raad heeft zich openlijk afgevraagd, of het aannemen van deze wet niet in strijd is met de Europese standaarden waar het gaat om democratie, de rechtstaat en mensenrechten. De Albanese president Sali Berisha wuift de kritiek overigens weg door zijn vertrouwen uit te spreken over het morele gezag van de wet in de strijd tegen politieke misdaden.

(Klik hier voor een niet al te vleiend artikel over de toestand van de Albanese democratie door NRC-correspondent Tijn Sadée) 

Premier Sali Berisha heeft in een toespraak voor de natie overigens wel het eerlijke verloop van de komende verkiezingen gegarandeerd. Rondom eerdere verkiezingen sinds het verdwijnen van het communisme in 1991 hing steeds een schaduw van verkiezingsfraude en intimidatie, zo schrijft verslaggever Besar Likmata op BalkanInsight. In het kader van de mogelijke toetreding tot de EU zullen de verkiezingen nauwlettend in de gaten worden gehouden door Europese waarnemers. Aankomende verkiezingen worden gezien als een cruciale test voor de democratie in het land. Voldoen ze niet aan de internationale standaard, dan wordt toetreding van Albanië misschien op de lange baan geschoven.

Bron: BalkanInsight

De EU en Albanië (1)

In 2006 hebben de EU en Albanië een Stabilisatie- en Associatieverdrag (SAO) gesloten, wat deze Balkanstaat tot een mogelijk kandidaatlidstaat voor toetreding tot de Europese Unie heeft gemaakt. Zelden of nooit haalt dit aan de Adriatische kust gelegen land de Nederlandse media. In mijn herinnering – die mij uiteraard kan bedriegen – associeer ik het land enerzijds met vluchtelingen op roestige, overbeladen veerbootjes en anderzijds met de ellende van Kosovo-Albanezen.

Foto door borderfilms

Of dat gebrek aan aandacht terecht is, laat ik voor vandaag even in het midden. Albanië ligt natuurlijk in een uithoek van Europa en in Nederland wordt doorgaans ‘weggezapt’ bij de ‘Grote-ver-van-je-bed-show’. Waarom ik er dan toch aandacht aan besteedt, geen idee eigenlijk. Als verse bloggerloop ik vooralsnog niet aan de halsband van de kritische consument en leef ik nog met de heerlijke illusie – volledig onafhankelijk van wat voor instituut dan ook – naar eigen inzicht en intuïtie op het internet te mogen publiceren.

Een vage, weinigzeggende motivatie, maar goed, het is even niet anders. Vandaar op deze, voor het overige, weinig spectaculaire zondag wat info over Albanië. Navigerend over het internet stuitte ik op de site BalkanInsight.com . Deze nieuwssite geeft, zo op het eerste gezicht, een aardig beeld van wat er anno 2009 leeft op de Balkan. In al mijn naïviteit zocht ik naar wat positief nieuws over de regio om het gebruikelijke beeld van de Balkan als ontredderde achtertuin van Europa, toch enigszins te relativeren. Helaas: het aloude adagium van de media ‘goed nieuws is geen nieuws’ geldt ook gewoon voor BalkanInsight. Het is blijkbaar niet aan mij om dit ongetwijfeld charmante land eens positief in beeld te brengen.

Lees verder bij EU en Albanië (2)

Nieuwe zet van Poetin in steekspel rondom gas

Abeelding van het geplande Nabucco-project. Door IBHMC

Het Russische nationale troetelkind Vladimir Poetin heeft Roemenië een directe pijpleiding voor gas aangeboden, alsmede een aandeel in de geplande South Stream pijpleidingennetwerk. Met dit laatste project wil Rusland, zo beweren boze tongen, een politiek tegenwicht bieden aan het prestigieuze Nabucco-project.

Het nut van ontwikkelingshulp

In navolging van Nederland lijkt in Denemarken nu ook een publiek debat tot stand te komen over het nut van ontwikkelingshulp. In ons land werd het debat onder meer aangejaagd door VVD-parlementariër Arend-Jan Boekestijn, die afgelopen jaar driftig kritiek uitte op het Nederlandse ontwikkelingsbeleid.

EU moet India serieus nemen

Manmohan Singh, minister-president van India. Foto: Wikipedia

EU moet India serieus nemen als een strategische speler en potentiële speler op het wereldtoneel. Tot deze conclusie komt Joel Sandhu, onderzoeker bij het Berlijnse Global Policy Institute, na de slome reacties van Europa op de recente terroristische aanslagen in Mumbai. Als de EU seriues is wat betreft het promoten van effectief multilateralisme, dan moet het zijn banden met India versterken.

Bron: EUobserver